Canyonlands en Arches
Door: Maria
05 Juni 2012 | Verenigde Staten, Moab
Wat een dag!!! Waar moeten we beginnen? Zoveel indrukken, zoveel belevenissen, zoveel informatie.
Het is de bedoeling dat we 's morgens om zeven uur van de camping opgehaald worden, maar er verschijnt geen jeep. Dan maar een belletje (via Nederland dus) er aan gewaagd en al snel komt de big boss himself ons oppikken. Een misverstandje!! We gaan een jeeptour doen door Canyonlands. We hebben natuurlijk geen flauwe notie wat ons te wachten staat.
Moab is in de jaren vijftig van de vorige eeuw sterk uitgebreid door de vondst van uranium in de bergen rondom. Op kleine schaal wordt nog steeds gewonnen. De vervuilde grond wordt momenteel afgegraven. We gaan van de grote weg af en zien de eerste petrogliefen, een aandenken van de Fremont Indianen die hier enkele eeuwen geleden geleefd hebben. We klimmen omhoog en komen bij een fabriek die 'potash' wint uit de omgeving. Een soort zout, dat enkele lagen diep zit, wordt gemend met water en omhoog gepompt. Daarna komt het in grote bassins om te drogen. De potash is te vergelijken met kunstmest.
De omgeving is haast niet te beschrijven: grote rotsformaties opgebouwd uit 'lagen' in verschillende kleuren: afhankelijk van de grondsoort en de tijd waarin het is ontstaan. Variërend van wit naar bloedrood. Dat ontstaan moeten we rekenen over miljoenen jaren. Het Colorado-plateau waarop we ons bevinden is wisselend oceaan, regenwoud, woestijn en alles nogmaals herhalend geweest. Ongelooflijke krachten hebben de aardkorst omhooggestuwd, waardoor hoogtes en dieptes ontstaan. Door weer en wind zijn de zachte gesteenten verdwenen en de harde overgebleven. Daar kijken we nu naar: de wonderlijkste rotsformaties in de meest grillige vormen. Deze vormen hebben de film-industrie altijd geïnspireerd voor hun films. Laten we de mazzel hebben dat er op dit moment ook opnames gemaakt worden en we kunnen eens met eigen ogen aanschouwen hoe zo'n filmset eruit ziet. Heel veel mensen, grote trailers, kabels, grote tenten. Helaas voor ons hadden ze geen figuranten meer nodig. De opnames zijn voor : A 1000 years after earth. Hou het maar in de gaten.
We zijn steeds verder omhoog geklommen en o my goodness, wat een onpeilbare diepte daar onder ons. Ons jonge chauffeurtje zit zeer relaxed achter het stuur van de 4x4, een arm op de leuning, soms op z' n telefoontje kijkend, ons loopt het bijna dun in de broek. Maar wat een wereld......
De Coloradoriver ligt diep beneden ons en vormt soms 'goose-necks, zwanenhalzen , zodat je de rivier ziet slingeren aan weerszijden van een berg. Ook op die plek zien we weer een punt waar film-opnames gemaakt zijn waarbij auto's de diepte in gekieperd zijn. Het blijft een boeiend object. Tegen twaalven zijn we terug in Moab en we krijgen in het park een (eenvoudige) lunch.
Om 13 uur worden we weer opgehaald voor de jeep tour voor de Arches. Wat zijn arches? Door de natuur gevormde rotsformaties in boogvorm. De wind is hieraan de grootste medespeler, dit in tegenstelling tot de 'bridges of bruggen' die gevormd zijn door invloed van water. Tom, onze cowboy-chauffeur, is zeer bekend in dit gebied en leidt al meer dan 25 jaar hier de tours. Eerst kijken we in Arches National Park naar de algemene dingen die iedere toerist kan bekijken. Maar dan gaan we 'off-road'. Was het vanochtend heftig, dit slaat alles!! Een pad, dat lopend amper te doen is, doen we nu per auto. Hij klimt van rotsblok naar rotsblok, steil omhoog om duizelingwekkend naar beneden te gaan. Zeer beheerst trekt het voertuig zich omhoog, onafhankelijke wielophanging zorgt voor een vloeiende beweging. Af en toe stokt het en staan we stil....om daarna weer naar beneden te duiken. Zonen van ons, jullie zouden jaloers op ons zijn geweest, als jullie dit hadden gezien!! De stukken waar het zand mul is, wordt de gang er in gezet en met een vaart van 30 mph (plm 45km per uur) stuiven we over de vlakte, door de bochten. Af en toe hebben we het gevoel aan 'het dweilen' te zijn. Werd er gegild in door de vrouwelijke passagiers?. Nee, totaal niet. De fotograaf zat voorin en geloof me, de adrenaline spoot er zowat uit, maar er werd volop genoten!! Maar laten we eerlijk zijn, als we van te voren geweten hadden dat het zo heftig zou zijn.....wel, dan weet ik het nog niet. Maar nu...we kijken terug op een geweldige dag met heel veel afwisseling en plezier.
Terug op de camping wordt er een BBQ-tje geleend en de heerlijkste steaks worden gebraaid. Moab, het was geweldig.
O ja, bijna vergeten. Onze cowboy leidde ons ook nog naar dinosaurus-sporen. Grote afdrukken van poten zijn bloot komen te liggen. Indrukwekkend, soms grote ronde poten, maar ook drie-tenige.
Mensen, bedankt voor jullie lieve reacties. Het doet ons erg goed.
Het is de bedoeling dat we 's morgens om zeven uur van de camping opgehaald worden, maar er verschijnt geen jeep. Dan maar een belletje (via Nederland dus) er aan gewaagd en al snel komt de big boss himself ons oppikken. Een misverstandje!! We gaan een jeeptour doen door Canyonlands. We hebben natuurlijk geen flauwe notie wat ons te wachten staat.
Moab is in de jaren vijftig van de vorige eeuw sterk uitgebreid door de vondst van uranium in de bergen rondom. Op kleine schaal wordt nog steeds gewonnen. De vervuilde grond wordt momenteel afgegraven. We gaan van de grote weg af en zien de eerste petrogliefen, een aandenken van de Fremont Indianen die hier enkele eeuwen geleden geleefd hebben. We klimmen omhoog en komen bij een fabriek die 'potash' wint uit de omgeving. Een soort zout, dat enkele lagen diep zit, wordt gemend met water en omhoog gepompt. Daarna komt het in grote bassins om te drogen. De potash is te vergelijken met kunstmest.
De omgeving is haast niet te beschrijven: grote rotsformaties opgebouwd uit 'lagen' in verschillende kleuren: afhankelijk van de grondsoort en de tijd waarin het is ontstaan. Variërend van wit naar bloedrood. Dat ontstaan moeten we rekenen over miljoenen jaren. Het Colorado-plateau waarop we ons bevinden is wisselend oceaan, regenwoud, woestijn en alles nogmaals herhalend geweest. Ongelooflijke krachten hebben de aardkorst omhooggestuwd, waardoor hoogtes en dieptes ontstaan. Door weer en wind zijn de zachte gesteenten verdwenen en de harde overgebleven. Daar kijken we nu naar: de wonderlijkste rotsformaties in de meest grillige vormen. Deze vormen hebben de film-industrie altijd geïnspireerd voor hun films. Laten we de mazzel hebben dat er op dit moment ook opnames gemaakt worden en we kunnen eens met eigen ogen aanschouwen hoe zo'n filmset eruit ziet. Heel veel mensen, grote trailers, kabels, grote tenten. Helaas voor ons hadden ze geen figuranten meer nodig. De opnames zijn voor : A 1000 years after earth. Hou het maar in de gaten.
We zijn steeds verder omhoog geklommen en o my goodness, wat een onpeilbare diepte daar onder ons. Ons jonge chauffeurtje zit zeer relaxed achter het stuur van de 4x4, een arm op de leuning, soms op z' n telefoontje kijkend, ons loopt het bijna dun in de broek. Maar wat een wereld......
De Coloradoriver ligt diep beneden ons en vormt soms 'goose-necks, zwanenhalzen , zodat je de rivier ziet slingeren aan weerszijden van een berg. Ook op die plek zien we weer een punt waar film-opnames gemaakt zijn waarbij auto's de diepte in gekieperd zijn. Het blijft een boeiend object. Tegen twaalven zijn we terug in Moab en we krijgen in het park een (eenvoudige) lunch.
Om 13 uur worden we weer opgehaald voor de jeep tour voor de Arches. Wat zijn arches? Door de natuur gevormde rotsformaties in boogvorm. De wind is hieraan de grootste medespeler, dit in tegenstelling tot de 'bridges of bruggen' die gevormd zijn door invloed van water. Tom, onze cowboy-chauffeur, is zeer bekend in dit gebied en leidt al meer dan 25 jaar hier de tours. Eerst kijken we in Arches National Park naar de algemene dingen die iedere toerist kan bekijken. Maar dan gaan we 'off-road'. Was het vanochtend heftig, dit slaat alles!! Een pad, dat lopend amper te doen is, doen we nu per auto. Hij klimt van rotsblok naar rotsblok, steil omhoog om duizelingwekkend naar beneden te gaan. Zeer beheerst trekt het voertuig zich omhoog, onafhankelijke wielophanging zorgt voor een vloeiende beweging. Af en toe stokt het en staan we stil....om daarna weer naar beneden te duiken. Zonen van ons, jullie zouden jaloers op ons zijn geweest, als jullie dit hadden gezien!! De stukken waar het zand mul is, wordt de gang er in gezet en met een vaart van 30 mph (plm 45km per uur) stuiven we over de vlakte, door de bochten. Af en toe hebben we het gevoel aan 'het dweilen' te zijn. Werd er gegild in door de vrouwelijke passagiers?. Nee, totaal niet. De fotograaf zat voorin en geloof me, de adrenaline spoot er zowat uit, maar er werd volop genoten!! Maar laten we eerlijk zijn, als we van te voren geweten hadden dat het zo heftig zou zijn.....wel, dan weet ik het nog niet. Maar nu...we kijken terug op een geweldige dag met heel veel afwisseling en plezier.
Terug op de camping wordt er een BBQ-tje geleend en de heerlijkste steaks worden gebraaid. Moab, het was geweldig.
O ja, bijna vergeten. Onze cowboy leidde ons ook nog naar dinosaurus-sporen. Grote afdrukken van poten zijn bloot komen te liggen. Indrukwekkend, soms grote ronde poten, maar ook drie-tenige.
Mensen, bedankt voor jullie lieve reacties. Het doet ons erg goed.
-
06 Juni 2012 - 05:30
Jan Warring:
Mensen wat een geweldige belevenis. Ik zou zulke tochten niet durven maken. In mijn ogen zijn jullie helden. Trouwens verlangen jullie alweer naar aardappelen? Geniet de laatste week volop hè. Ik geniet op deze manier mee. -
06 Juni 2012 - 14:05
Sjitske:
Hoi hoi, ik lees jullie belevenissen trouw hoor, maar niet altijd tijd om te reageren.
Wij zitten hier nog steeds in de kou met regen en 16.5 graden ik loop nog met de winter jas aan.
Jullie genieten maar lekker nog even van de laaste week, doei groetjes Sjitske. -
06 Juni 2012 - 14:28
Henk En Martha :
Mooie reis maken jullie.
Bedankt voor de kaart die gisteren kwam.
Geniet nog maar een poosje.
Veel plezier met kaarten. Maria niet vals spelen hoor?
Groeten van Henk en Martha Venema, -
06 Juni 2012 - 15:48
Lina:
Vanuit ons vlakke land kun je er geen voorstelling van maken hoe dit er uit ziet.Dit moet je in levende lijve mee maken hè.Op tv beelden heb ik net als op de foto's een indruk.
Maar zoals jullie dit ervaren is het reuze spannend!Ook doodeng!
Je geeft volledig je leven in handen van de chauffeurOok al rijdt hij als een cowboy je moet er niet bij nadenken. Fijn dat jullie er zo van genoten hebt.
O ja, ik ben vandaag samen met Trijn naar Elly haar verjaardag geweest in Oostmahorn.Heel gezellig. En Albert en Tiny hebben een kaart van jullie ontvangen en dat hebben ze zeer gewaardeerd.Doeiiii. -
08 Juni 2012 - 07:03
LJ:
bedankt juf voor de les.
Blijft goed klinken.
Hier ook regen en kou, maar min of meer zelfde temperatuur als in NL (maar daar zomer en hier winter).
Heb jullie kaartje gekregen. Bedankt. Moet ik nu een kaartje sturen als dank dat jullie een kaartje gestuurd hebben? (Dan kunnen jullie daarop weer een kaartje sturen, enz.)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
