Bryce Canyon
Door: J
08 Juni 2012 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
Bryce Canyon. Voor de helft van ons reisgezelschap is dit een herhaling, maar absoluut geen straf.
Het was een koude nacht, je moet niet vergeten dat we hier op zo'n 2500 m. hoogte zitten. De sterrenhemel was daarentegen schitterend en menig satelliet hebben we zien overtrekken. We hebben nog een groet gebracht aan onze astronaut André Kuipers.
We maken geen gebruik van de free shuttle het park in, maar nemen ons huisje mee. Bryce Canyon is eigenlijk niet een canyon zoals we gewend zijn. Er stroomt geen water door ( althans nu niet meer), maar het is meer een kom met een hoge rand (de rim) eromheen. Via die rim van 25 km kom je bij de verschillende uitzichtpunten. Bij Sunsetpoint stallen we het beestje en we lopen naar de rand en ....wauw, wat we daar in de diepte zien.....roze, oranje, witte torentjes met poedersuiker bestrooid, in de meest grillige vormen die de fantasie doet prikkelen. De Navajo wandeling is geschat op 2 1/2 mijl, dus voor ons te doen. We zakken af de gorge in: het is net wandelend skiën naar beneden, zigzaggend en voorzichtig omhoog kijkend anders begint het je te duizelen. De wanden worden hoger, de kloof steeds smaller. Knaloranje zijn de muren. Adembenemend. Genieten is het!! Hopelijk worden de foto's goed, maar moeilijk is het wel. Als we zo'n 150 meter of meer gedaald zijn komen we in een wat wijder gedeelte. Er groeien weer wat bomen, de chipmunkjes wippen voor ons uit, we krijgen weer wat uitzicht. Wandelend zo tussen de oranje/ rode torens is een heel apart gevoel. We knopen de wandeling Queens Garden er aan vast. We lopen tussen de torens door, kruipen door nauwe 'poortjes', links en rechts genietend. Langzaamaan begint het weer te stijgen, het laatste deel wel erg steil. Hijgend en puffend komen we boven. Twee en half uur dalen en stijgen is lang genoeg voor ons ouwetjes. En dan is het weer heerlijk bij je huisje te komen: wat bacon in de pan, eitje er bij en natuurlijk de onvermijdelijke koffie! Kleedje op de picknicktafel. Knus toch?
Na de lunch rijden we naar het einde van de rim en al uitkijkpunten hoppend brengen we de middag door. Niet alleen rotsformaties zien we, ook veel herten langs de kant van de weg of overstekend. Wat weer een fantastische invulling van de 'rustdag'.
Op de camping terugkomend is 'ons plekje' ingenomen door anderen. Foutje van de administratie. Gelukkig kunnen we bij de receptie wat regelen en krijgen we een uitstekend alternatief. De vlam gaat weer in het hout en de worstjes smaken heerlijk bij de gebakken aardappelen en gemengde groenten. En wat lekker is het favoriete toetje van Roelof: 'riesenbrei met rezien' .!! Jullie weten natuurlijk wel dat de beste gesprekken rond de keukentafel plaats vinden, maar bij ons is het de picknicktafel. Je moet maar met twee boerenzonen, die al wat op leeftijd zijn, op stap zijn. Zo langzamerhand weten we het complete reilen en zeilen op de boerderij van een halve eeuw terug. Sterke verhalen vliegen heen en weer en er wordt veel gelachen. "Waist dit nog wel en kenst dei wel? Wai deed'n het zo, mien pap ook" .
We gaan op tijd naar bed, het wordt weer een koude nacht. De dekbedden worden weer omgeruild en de dikkere pyjama met de lange pijpen gaat weer aan. Overdag in korte broek en topje, ' s nachts in winter uitrusting. Tja, hoor ik de jongelui denken: gewoon wat dichter tegen elkaar aan kruipen. Maar de een ligt in het 'hondenhok' , de ander op de bank en wat die andere twee doen, dat moeten ze zelf maar uitzoeken.
Het was een koude nacht, je moet niet vergeten dat we hier op zo'n 2500 m. hoogte zitten. De sterrenhemel was daarentegen schitterend en menig satelliet hebben we zien overtrekken. We hebben nog een groet gebracht aan onze astronaut André Kuipers.
We maken geen gebruik van de free shuttle het park in, maar nemen ons huisje mee. Bryce Canyon is eigenlijk niet een canyon zoals we gewend zijn. Er stroomt geen water door ( althans nu niet meer), maar het is meer een kom met een hoge rand (de rim) eromheen. Via die rim van 25 km kom je bij de verschillende uitzichtpunten. Bij Sunsetpoint stallen we het beestje en we lopen naar de rand en ....wauw, wat we daar in de diepte zien.....roze, oranje, witte torentjes met poedersuiker bestrooid, in de meest grillige vormen die de fantasie doet prikkelen. De Navajo wandeling is geschat op 2 1/2 mijl, dus voor ons te doen. We zakken af de gorge in: het is net wandelend skiën naar beneden, zigzaggend en voorzichtig omhoog kijkend anders begint het je te duizelen. De wanden worden hoger, de kloof steeds smaller. Knaloranje zijn de muren. Adembenemend. Genieten is het!! Hopelijk worden de foto's goed, maar moeilijk is het wel. Als we zo'n 150 meter of meer gedaald zijn komen we in een wat wijder gedeelte. Er groeien weer wat bomen, de chipmunkjes wippen voor ons uit, we krijgen weer wat uitzicht. Wandelend zo tussen de oranje/ rode torens is een heel apart gevoel. We knopen de wandeling Queens Garden er aan vast. We lopen tussen de torens door, kruipen door nauwe 'poortjes', links en rechts genietend. Langzaamaan begint het weer te stijgen, het laatste deel wel erg steil. Hijgend en puffend komen we boven. Twee en half uur dalen en stijgen is lang genoeg voor ons ouwetjes. En dan is het weer heerlijk bij je huisje te komen: wat bacon in de pan, eitje er bij en natuurlijk de onvermijdelijke koffie! Kleedje op de picknicktafel. Knus toch?
Na de lunch rijden we naar het einde van de rim en al uitkijkpunten hoppend brengen we de middag door. Niet alleen rotsformaties zien we, ook veel herten langs de kant van de weg of overstekend. Wat weer een fantastische invulling van de 'rustdag'.
Op de camping terugkomend is 'ons plekje' ingenomen door anderen. Foutje van de administratie. Gelukkig kunnen we bij de receptie wat regelen en krijgen we een uitstekend alternatief. De vlam gaat weer in het hout en de worstjes smaken heerlijk bij de gebakken aardappelen en gemengde groenten. En wat lekker is het favoriete toetje van Roelof: 'riesenbrei met rezien' .!! Jullie weten natuurlijk wel dat de beste gesprekken rond de keukentafel plaats vinden, maar bij ons is het de picknicktafel. Je moet maar met twee boerenzonen, die al wat op leeftijd zijn, op stap zijn. Zo langzamerhand weten we het complete reilen en zeilen op de boerderij van een halve eeuw terug. Sterke verhalen vliegen heen en weer en er wordt veel gelachen. "Waist dit nog wel en kenst dei wel? Wai deed'n het zo, mien pap ook" .
We gaan op tijd naar bed, het wordt weer een koude nacht. De dekbedden worden weer omgeruild en de dikkere pyjama met de lange pijpen gaat weer aan. Overdag in korte broek en topje, ' s nachts in winter uitrusting. Tja, hoor ik de jongelui denken: gewoon wat dichter tegen elkaar aan kruipen. Maar de een ligt in het 'hondenhok' , de ander op de bank en wat die andere twee doen, dat moeten ze zelf maar uitzoeken.
-
09 Juni 2012 - 08:12
LJ:
Weet je wat het voordeel is van al deze reisverslagen? ...
Je hoeft niets meer te vertellen en uit te leggen wanneer je weer thuiskomt!
En de foto's hebben we ook al gezien.
Makkelijk toch?
Nog een paar daagjes, geniet er maar van! -
09 Juni 2012 - 08:41
Lina:
Zelfs jullie rustdagen zijn geen luie-dagen.Ook dan beleven jullie spannende en boeiende wandeltochten.
Waar praten de vrouwen over aan de picknicktafel? Of luisteren ze naar de spannende cowboy verhalen van hun mannen?
Ik stort me de komende weken op de EK voetbal wedstrijden.
Ook dat is genieten, maar anders. -
09 Juni 2012 - 21:21
Wil Van Der Berg:
De leitingenebels hebben een prachtige vakantie; we gunnen ze het enorm, maar wij hebben een EK en die is voor Nederland enorm teleurstellend begonnen, nl. verliezen met 0-1 tegen Denemarken en dan wint Duitsland met veel geluk in de laatste minuten van Portugal met 1-0. We staan er dus slecht voor. Winst a.s. woensdag is gewenst tegen Duitsland. Nog een paar dagen en dan kunnen we weer jokeren met de buren. -
10 Juni 2012 - 09:24
LJ:
Hoi, hebben jullie nog iets meegekregen van het voetbal? Oranje met 10 man verloren van Denemarken. (0-1)
O ja, Robben stond ook nog op het veld als 11e man van Oranje, maar die speelde z'n eigen wedstrijd tegen Denemarken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
