Custer State Park

Het Guernsey State Park is nog slaperig als wij ontwaken. De wereld is schoon gespoeld door de regen, waar sommigen van ons totaal niets van gemerkt hebben. Yoghurt met muesli als ontbijt, een laatste blik op het meer en we starten de motor weer. Met de vlam in de pijp snellen we door de prairie van Wyoming, helaas weer in de regen. In Chugwater, een gat van een dorp op een kruising van wegen, stoppen we om wat mondvoorraad aan te vullen en koffie te kopen. In elke supermarkt of bij een tankstation kun je zelf je koffie inschenken in grote of supergrote bekers. De prijs? Omgerekend 1 euro per beker! Een lekkere muffin erbij en het koffie-uurtje in de camper is weer een succes. De levensmiddelen zijn in verhouding tot onze prijzen aan de dure kant. In het kleinste dorp vind je echter het grootste assortiment: de klanten moeten van heinde en ver komen en voor een langere tijd in slaan. De afstanden zijn namelijk gigantisch. Bij de kassa word je door drie mensen geholpen: eentje om de boodschappen uit de kar te pakken, eentje om de prijs aan te slaan en de derde om het in iallerlei plastic zakken te doen. Het personeel is zeer vriendelijk en velen vragen ons waar we vandaan komen. De begroeting is (voor ons gevoel) heel bijzonder: Hi dear, How are you? ( hallo, hoe gaat het met u?). In het begin dachten we: goh, wat vriendelijk en wat zijn ze in ons geïnteresseerd. Maar het blijkt een heel normale groet te zijn (J en M zijn dit gewend in Zuid-Afrika), en altijd met een big smile. Big ( groot) is overigens bijna alles in de States: de koffiebekers, de glazen cola (voor 3/4 gevuld met ijs), de mensen, de wegen vooral in de plaatsen, de steaks, de campers, vrachtwagens, soms 30 meter lang ( de zogenaamde roadtrains). De weg die wij volgen is oorspronkelijk ontstaan uit een postkoets trail uit de jaren 1860 en later. Het is het land van de indianen, forten, overvallen door de indianen, verdrijven van de indianen.

Als we (ons 5e land) South Dakota binnen rijden regent het nog steeds. We zijn lekker vroeg en hebben de campings voor het uitzoeken. De Big Pine campground in de buurt van Custer (vernoemd naar Lt.Col. George Armstrong Custer die het leger aanvoerde dat het laatste onontdekte gebied van de US vastlegde) staat ons wel aan en we komen midden in het bos op een leuk plekje. De lucht wordt weer helder, maar het is bar koud! Als we terug zijn van een wandeling en een kort bezoekje aan een houtsnijwerk museum begint het toch te hagelen!!!! Brrrrr. Wat zijn we blij met de kachel! Overigens, we zijn zeer tevreden met onze camper.